Hans Wesseling
De docent bij wie ik mijn eerste yogales volgde was de indertijd algemeen bekende esotericus Hans Wesseling.
Toen ik aan Yoga begon in 1980 ging er een nieuwe wereld voor mij open. Wat ik in mijn energiesysteem ervoer tijdens en na de eerste les, was iets wat ik nog niet kende en waarvan ik enorm onder de indruk was. Dagenlang bleef deze ervaring overduidelijk in mij doorwerken. Vooral rechtop zittend op de fiets leek het wel alsof ik een yogahouding had aangenomen: mijn wervelkolom en hoofd verkeerden in een prachtige, als eenheid aanvoelende, stroming. Op dat moment besefte ik, dat deze allereerste yogales een eerste stap was in een grote ontdekkingstocht.
Hans Wesseling (1936 – 1998),
yogaleraar en esotericus,
een prachtige mens
en een bron van inspiratie voor velen
Hans Wesseling stond vanaf de jaren zeventig tot het einde van de vorige eeuw bekend als een inspirerend yogaleraar en vooral esotericus. Wekelijks kwamen vijftig tot zeventig enthousiaste yogabeoefenaars naar zijn lessen in het Amsterdamse spiritueel centrum De Kosmos. Hier heb ik hem in 1980 leren kennen tijdens mijn allereerste yogales. Ik ervaar het nog steeds als zijn verdienste dat ik vanaf dat moment wist dat ik met yoga zou doorgaan. Pas later heb ik de reikwijdte begrepen van zijn lessen, gebaseerd als ze waren op zijn kennis van de energetische werking van yogahoudingen en op een degelijke, logische lesopbouw.
Universeel Denken
Na afloop van de yogalessen in De Kosmos waren er de bijeenkomsten in Universeel Denken die Hans op de zolder van het gebouw hield. Ik was toen 28 jaar. Hier kwam ik in aanraking met een filosofie die zonder omwegen naar een kern ging waarin alles waar het om draait, te vinden is, die beleefd kan worden en die de essentie van je leven zou kunnen zijn: het drie-eenheidsdenken.
Sindsdien ben ik zijn lessen en bijeenkomsten in universeel denken blijven volgen. Intussen nam ik deel aan de opleiding tot Hatha Yoga docent en daarna Raja Yoga, waarvan ik de certificaten behaalde. Al met al heb ik 14 jaar les gekregen van deze leraar, dus tot 1994.
Westerse en oosterse filosofie
Hans was een man, die de wortels van de westerse esoterie voor ons blootlegde. Door hem namen wij als zijn cursisten, alweer zo vele jaren geleden, kennis van de Edda, Tarot, Kabbala en Theosofie, en van denkers en esoterici als Gurdjieff, Ouspensky, mevrouw Blavatsky, Annie Besant, De Purucker en Saswitha.
Dit gebeurde altijd in de bedding van het drie-eenheidsbewustzijn, het zogenoemde verschilsdenken: het onderkennen van tegenstellingen in ons denken, die hij tegendelen noemde, en die zich kunnen oplossen in het verschil, daar waar alles al is, en waarin alles besloten ligt.
Deze inzichten waren hem overgedragen door Saswitha, zijn leermeester, en Hans droeg dit op zijn eigen wijze weer over op zijn eigen leerlingen: vol humor en woordspelingen, die altijd weer een waarheid in zich droegen, aan het denken zetten en een innerlijke ervaring teweegbrachten. Dit alles proefde ik en ik vond hem een geweldige leraar.
Over ons universum en het leven zoals wij het menen te kennen, zei Hans Wesseling:
Het goddelijke buigt zich over zichzelf ter bestudering van de eigen tegengesteldheid.
Trilling
Een belangrijk onderwerp, dat Hans steeds opnieuw met ons besprak, was trilling, waarlangs de manifestatie van het universum zich voltrekt. Dit wordt Nāda Brahma genoemd, de eerste vibratie van het ongemanifesteerde absolute. Trilling is als een vervoermiddel, een voertuig te beschouwen voor de ontplooiing van onze wereld.
Voor de mens schept dit de mogelijkheid om hierin verbinding te ervaren door het reciteren van mantra’s: elk begrip, elke lettergreep in een mantra heeft een bepaalde diepe, verenigende werking, die in onszelf en in het universum doortrilt. Hans gaf de raad om je er bewust van te zijn wat je reciteert, dus waar je jezelf mee vereenzelvigt, want woorden hebben kracht, het zijn krachtvelden.
Er zijn verschillende boeken van Hans Wesseling verschenen, onder andere Wat is yoga, een inleiding tot Universeel Denken (1978).
Een kernachtige uitspraak van Hans was: ‘Je bent het Al.’
.
.
.
.
.